¹ അതിന്നു ഇയ്യോബ് ഉത്തരം പറഞ്ഞതെന്തെന്നാൽ:

² അതു അങ്ങനെ തന്നേ എന്നു എനിക്കും അറിയാം നിശ്ചയം;

³ അവന്നു അവനോടു വ്യവഹരിപ്പാൻ ഇഷ്ടം തോന്നിയാൽ

⁴ അവൻ ജ്ഞാനിയും മഹാശക്തനുമാകുന്നു;

⁵ അവൻ പർവ്വതങ്ങളെ അവ അറിയാതെ നീക്കിക്കളയുന്നു;

⁶ അവൻ ഭൂമിയെ സ്വസ്ഥാനത്തുനിന്നു ഇളക്കുന്നു;

⁷ അവൻ സൂര്യനോടു കല്പിക്കുന്നു;

⁸ അവൻ തനിച്ചു ആകാശത്തെ വിരിക്കുന്നു;

⁹ അവൻ സപ്തർഷി, മകയിരം, കാർത്തിക, ഇവയെയും

¹⁰ അവൻ ആരാഞ്ഞുകൂടാത്ത വങ്കാര്യങ്ങളെയും

¹¹ അവൻ എന്റെ അരികെ കൂടി കടക്കുന്നു; ഞാൻ അവനെ കാണുന്നില്ല;

¹² അവൻ പറിച്ചെടുക്കുന്നു; ആർ അവനെ തടുക്കും?

¹³ ദൈവം തന്റെ കോപത്തെ പിൻവലിക്കുന്നില്ല;

¹⁴ പിന്നെ ഞാൻ അവനോടു ഉത്തരം പറയുന്നതും

¹⁵ ഞാൻ നീതിമാനായിരുന്നാലും അവനോടു ഉത്തരം പറഞ്ഞുകൂടാ;

¹⁶ ഞാൻ വിളിച്ചിട്ടു അവൻ ഉത്തരം അരുളിയാലും

¹⁷ കൊടുങ്കാറ്റുകൊണ്ടു അവൻ എന്നെ തകർക്കുന്നുവല്ലോ;

¹⁸ ശ്വാസംകഴിപ്പാൻ എന്നെ സമ്മതിക്കുന്നില്ല;

¹⁹ ബലം വിചാരിച്ചാൽ: അവൻ തന്നേ ബലവാൻ;

²⁰ ഞാൻ നീതിമാനായാലും എന്റെ സ്വന്ത വായ് എന്നെ കുറ്റം വിധിക്കും;

²¹ ഞാൻ നിഷ്കളങ്കൻ; ഞാൻ എന്റെ പ്രാണനെ കരുതുന്നില്ല;

²² അതെല്ലാം ഒരുപോലെ; അതുകൊണ്ടു ഞാൻ പറയുന്നതു:

²³ ബാധ പെട്ടെന്നു കൊല്ലുന്നുവെങ്കിൽ

²⁴ ഭൂമി ദുഷ്ടന്മാരുടെ കയ്യിൽ ഏല്പിച്ചിരിക്കുന്നു;

²⁵ എന്റെ ആയുഷ്കാലം ഓട്ടാളനെക്കാൾ വേഗം പോകുന്നു;

²⁶ അതു ഓടകൊണ്ടുള്ള വള്ളംപോലെയും

²⁷ ഞാൻ എന്റെ സങ്കടം മറന്നു മുഖവിഷാദം കളഞ്ഞു

²⁸ ഞാൻ എന്റെ വ്യസനം ഒക്കെയും ഓർത്തു ഭയപ്പെടുന്നു;

²⁹ എന്നെ കുറ്റം വിധിക്കുകയേയുള്ളു;

³⁰ ഞാൻ ഹിമംകൊണ്ടു എന്നെ കഴുകിയാലും

³¹ നീ എന്നെ ചേറ്റുകുഴിയിൽ മുക്കിക്കളയും;

³² ഞാൻ അവനോടു പ്രതിവാദിക്കേണ്ടതിന്നും

³³ ഞങ്ങളെ ഇരുവരെയും പറഞ്ഞു നിർത്തേണ്ടതിന്നു

³⁴ അവൻ തന്റെ വടി എങ്കൽനിന്നു നീക്കട്ടെ;

³⁵ അപ്പോൾ ഞാൻ അവനെ പേടിക്കാതെ സംസാരിക്കും;