¹ എന്റെ ദൈവമേ, എന്റെ ദൈവമേ, നീ എന്നെ കൈവിട്ടതെന്തു?

² എന്റെ ദൈവമേ, ഞാൻ പകൽസമയത്തു വിളിക്കുന്നു; എങ്കിലും നീ ഉത്തരമരുളുന്നില്ല;

³ യിസ്രായേലിന്റെ സ്തുതികളിന്മേൽ വസിക്കുന്നവനേ,

⁴ ഞങ്ങളുടെ പിതാക്കന്മാർ നിങ്കൽ ആശ്രയിച്ചു;

⁵ അവർ നിന്നോടു നിലവിളിച്ചു രക്ഷപ്രാപിച്ചു;

⁶ ഞാനോ മനുഷ്യനല്ല, ഒരു കൃമിയത്രേ;

⁷ എന്നെ കാണുന്നവരൊക്കെയും എന്നെ പരിഹസിക്കുന്നു;

⁸ യഹോവയിങ്കൽ നിന്നെത്തന്നേ സമർപ്പിക്ക! അവൻ അവനെ രക്ഷിക്കട്ടെ!

⁹ നീയല്ലോ എന്നെ ഉദരത്തിൽനിന്നു പുറപ്പെടുവിച്ചവൻ;

¹⁰ ഗർഭപാത്രത്തിൽനിന്നു ഞാൻ നിങ്കൽ ഏല്പിക്കപ്പെട്ടു;

¹¹ കഷ്ടം അടുത്തിരിക്കയാൽ എന്നെ വിട്ടകന്നിരിക്കരുതേ;

¹² അനേകം കാളകൾ എന്നെ വളഞ്ഞു;

¹³ ബുഭുക്ഷയോടെ അലറുന്ന സിംഹംപോലെ

¹⁴ ഞാൻ വെള്ളംപോലെ തൂകിപ്പോകുന്നു;

¹⁵ എന്റെ ശക്തി ഓട്ടുകഷണംപോലെ ഉണങ്ങിയിരിക്കുന്നു;

¹⁶ നായ്ക്കൾ എന്നെ വളഞ്ഞു; ദുഷ്ടന്മാരുടെ കൂട്ടം എന്നെ ചുറ്റിയിരിക്കുന്നു;

¹⁷ എന്റെ അസ്ഥികളൊക്കെയും എനിക്കു എണ്ണാം;

¹⁸ എന്റെ വസ്ത്രം അവർ പകുത്തെടുത്തു,

¹⁹ നീയോ, യഹോവേ, അകന്നിരിക്കരുതേ;

²⁰ വാളിങ്കൽനിന്നു എന്റെ പ്രാണനെയും

²¹ സിംഹത്തിന്റെ വായിൽനിന്നു എന്നെ രക്ഷിക്കേണമേ;

²² ഞാൻ നിന്റെ നാമത്തെ എന്റെ സഹോദരന്മാരോടു കീർത്തിക്കും;

²³ യഹോവാഭക്തന്മാരേ, അവനെ സ്തുതിപ്പിൻ;

²⁴ അരിഷ്ടന്റെ അരിഷ്ടത അവൻ നിരസിച്ചില്ല വെറുത്തതുമില്ല;

²⁵ മഹാസഭയിൽ എനിക്കു പ്രശംസ നിങ്കൽനിന്നു വരുന്നു.

²⁶ എളിയവർ തിന്നു തൃപ്തന്മാരാകും;

²⁷ ഭൂമിയുടെ അറുതികൾ ഒക്കെയും ഓർത്തു യഹോവയിങ്കലേക്കു തിരിയും;

²⁸ രാജത്വം യഹോവെക്കുള്ളതല്ലോ;

²⁹ ഭൂമിയിൽ പുഷ്ടിയുള്ളവരൊക്കെയും ഭക്ഷിച്ചാരാധിക്കും;

³⁰ ഒരു സന്തതി അവനെ സേവിക്കും;

³¹ അവർ വന്നു, ജനിപ്പാനുള്ള ജനത്തോടു അവൻ നിവർത്തിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നു അവന്റെ നീതിയെ വർണ്ണിക്കും.