¹ എൻ മനമേ, യഹോവയെ വാഴ്ത്തുക;

² വസ്ത്രം ധരിക്കുമ്പോലെ നീ പ്രകാശത്തെ ധരിക്കുന്നു;

³ അവൻ തന്റെ മാളികകളുടെ തുലാങ്ങളെ വെള്ളത്തിന്മേൽ നിരത്തുന്നു;

⁴ അവൻ കാറ്റുകളെ തന്റെ ദൂതന്മാരും അഗ്നിജ്വാലയെ തന്റെ ശുശ്രൂഷകന്മാരും ആക്കുന്നു.

⁵ അവൻ ഭൂമിയെ അതൊരിക്കലും ഇളകിപ്പോകാതവണ്ണം

⁶ നീ അതിനെ വസ്ത്രംകൊണ്ടെന്നപോലെ ആഴികൊണ്ടു മൂടി;

⁷ അവ നിന്റെ ശാസനയാൽ ഓടിപ്പോയി;

⁸ മലകൾ പൊങ്ങി, താഴ്‌വരകൾ താണു -

⁹ ഭൂമിയെ മൂടുവാൻ മടങ്ങിവരാതിരിക്കേണ്ടതിന്നു

¹⁰ അവൻ ഉറവുകളെ താഴ്‌വരകളിലേക്കു ഒഴുക്കുന്നു;

¹¹ അവയിൽനിന്നു വയലിലെ സകലമൃഗങ്ങളും കുടിക്കുന്നു;

¹² അവയുടെ തീരങ്ങളിൽ ആകാശത്തിലെ പറവകൾ വസിക്കയും

¹³ അവൻ തന്റെ മാളികകളിൽ നിന്നു മലകളെ നനെക്കുന്നു;

¹⁴ അവൻ മൃഗങ്ങൾക്കു പുല്ലും

¹⁵ അവൻ ഭൂമിയിൽനിന്നു ആഹാരവും

¹⁶ യഹോവയുടെ വൃക്ഷങ്ങൾക്കു തൃപ്തിവരുന്നു;

¹⁷ അവിടെ പക്ഷികൾ കൂടുണ്ടാക്കുന്നു;

¹⁸ ഉയർന്നമലകൾ കാട്ടാടുകൾക്കും

¹⁹ അവൻ കാലനിർണ്ണയത്തിന്നായി ചന്ദ്രനെ നിയമിച്ചു;

²⁰ നീ ഇരുട്ടു വരുത്തുന്നു; രാത്രി ഉണ്ടാകുന്നു;

²¹ ബാലസിംഹങ്ങൾ ഇരെക്കായി അലറുന്നു;

²² സൂര്യൻ ഉദിക്കുമ്പോൾ അവ മടങ്ങുന്നു;

²³ മനുഷ്യൻ തന്റെ പണിക്കു പുറപ്പെടുന്നു;

²⁴ യഹോവേ, നിന്റെ പ്രവൃത്തികൾ എത്ര പെരുകിയിരിക്കുന്നു!

²⁵ വലിപ്പവും വിസ്താരവും ഉള്ള സമുദ്രം അതാ കിടക്കുന്നു!

²⁶ അതിൽ കപ്പലുകൾ ഓടുന്നു;

²⁷ തക്കസമയത്തു തീൻ കിട്ടേണ്ടതിന്നു

²⁸ നീ കൊടുക്കുന്നതിനെ അവ പെറുക്കുന്നു

²⁹ തിരുമുഖത്തെ മറെക്കുമ്പോൾ അവ ഭ്രമിച്ചു പോകുന്നു;

³⁰ നീ നിന്റെ ശ്വാസം അയക്കുമ്പോൾ അവ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നു;

³¹ യഹോവയുടെ മഹത്വം എന്നേക്കും നില്ക്കുമാറാകട്ടെ;

³² അവൻ ഭൂമിയെ നോക്കുന്നു, അതു വിറെക്കുന്നു;

³³ എന്റെ ആയുഷ്കാലത്തൊക്കെയും ഞാൻ യഹോവെക്കു പാടും;

³⁴ എന്റെ ധ്യാനം അവന്നു പ്രസാദകരമായിരിക്കട്ടെ;

³⁵ പാപികൾ ഭൂമിയിൽനിന്നു മുടിഞ്ഞുപോകട്ടെ;