¹ അനന്തരം ഇയ്യോബ് വായി തുറന്നു തന്റെ ജന്മദിവസത്തെ ശപിച്ചു.

² ഇയ്യോബ് പറഞ്ഞതെന്തെന്നാൽ:

³ ഞാൻ ജനിച്ച ദിവസവും

⁴ ആ നാൾ ഇരുണ്ടുപോകട്ടെ;

⁵ ഇരുളും അന്ധതമസ്സും അതിനെ സ്വാധീനമാക്കട്ടെ;

⁶ ആ രാത്രിയെ കൂരിരുൾ പിടിക്കട്ടെ;

⁷ അതേ, ആ രാത്രി മച്ചിയായിരിക്കട്ടെ;

⁸ മഹാസർപ്പത്തെ ഇളക്കുവാൻ സമർത്ഥരായി

⁹ അതിന്റെ സന്ധ്യാനക്ഷത്രങ്ങൾ ഇരുണ്ടു പോകട്ടെ;

¹⁰ അതു എനിക്കു ഗർഭദ്വാരം അടെച്ചില്ലല്ലോ;

¹¹ ഞാൻ ഗർഭപാത്രത്തിൽവെച്ചു മരിക്കാഞ്ഞതെന്തു?

¹² മുഴങ്കാൽ എന്നെ ഏറ്റുകൊണ്ടതു എന്തിനു?

¹³ ഞാൻ ഇപ്പോൾ കിടന്നു വിശ്രമിക്കുമായിരുന്നു;

¹⁴ തങ്ങൾക്കു ഏകാന്തനിവാസങ്ങൾ പണിത

¹⁵ കനകസമ്പന്നരായി സ്വഭവനങ്ങൾ വെള്ളികൊണ്ടു നിറെച്ചുവെച്ച പ്രഭുക്കന്മാരോടും കൂടെ തന്നേ.

¹⁶ അല്ലെങ്കിൽ, ഗർഭം അലസിപ്പോയിട്ടു കുഴിച്ചിട്ടുകളഞ്ഞ പിണ്ഡംപോലെയും

¹⁷ അവിടെ ദുർജ്ജനം ഉപദ്രവിക്കാതെയിരിക്കുന്നു;

¹⁸ അവിടെ ബദ്ധന്മാർ ഒരുപോലെ സുഖമായിരിക്കുന്നു;

¹⁹ ചെറിയവനും വലിയവനും അവിടെ ഒരുപോലെ;

²⁰ അരിഷ്ടനു പ്രകാശവും

²¹ അവർ മരണത്തിന്നായി കാത്തിരിക്കുന്നു,

²² അവർ ശവക്കുഴി കണ്ടാൽ സന്തോഷിച്ചു ഘോഷിച്ചുല്ലസിക്കും

²³ വഴി മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന പുരുഷന്നും

²⁴ ഭക്ഷണത്തിന്നു മുമ്പെ എനിക്കു നെടുവീർപ്പു വരുന്നു;

²⁵ ഞാൻ പേടിച്ചതു തന്നേ എനിക്കു നേരിട്ടു;

²⁶ ഞാൻ സ്വസ്ഥനായില്ല, വിശ്രമിച്ചില്ല, ആശ്വസിച്ചതുമില്ല;