¹ വെള്ളിക്കു ഒരു ഉത്ഭവസ്ഥാനവും

² ഇരിമ്പു മണ്ണിൽനിന്നെടുക്കുന്നു;

³ മനുഷ്യൻ അന്ധകാരത്തിന്നു ഒരതിർ വെക്കുന്നു;

⁴ പാർപ്പുള്ളേടത്തുനിന്നു ദൂരെ അവർ കുഴികുത്തുന്നു;

⁵ ഭൂമിയിൽനിന്നു ആഹാരം ഉണ്ടാകുന്നു;

⁶ അതിലെ പാറകൾ നീലരത്നത്തിന്റെ ഉല്പത്തിസ്ഥാനം;

⁷ അതിന്റെ പാത കഴുകൻ അറിയുന്നില്ല;

⁸ പുളെച്ച കാട്ടുമൃഗങ്ങൾ അതിൽ ചവിട്ടീട്ടില്ല;

⁹ അവർ തീക്കൽപാറയിലേക്കു കൈനീട്ടുന്നു;

¹⁰ അവർ പാറകളുടെ ഇടയിൽകൂടി നടകളെ വെട്ടുന്നു;

¹¹ അവർ നീരൊഴുക്കുകളെ ചോരാതവണ്ണം അടെച്ചു നിർത്തുന്നു;

¹² എന്നാൽ ജ്ഞാനം എവിടെ കണ്ടുകിട്ടും?

¹³ അതിന്റെ വില മനുഷ്യൻ അറിയുന്നില്ല;

¹⁴ അതു എന്നിൽ ഇല്ല എന്നു ആഴി പറയുന്നു;

¹⁵ തങ്കം കൊടുത്താൽ അതു കിട്ടുന്നതല്ല;

¹⁶ ഓഫീർപൊന്നോ വിലയേറിയ ഗോമേദകമോ

¹⁷ സ്വർണ്ണവും സ്ഫടികവും അതിനോടു ഒക്കുന്നില്ല;

¹⁸ പവിഴത്തിന്റെയും പളുങ്കിന്റെയും പേർ മിണ്ടുകേ വേണ്ടാ;

¹⁹ കൂശിലെ പുഷ്പരാഗം അതിനോടു ഒക്കുന്നില്ല;

²⁰ പിന്നെ ജ്ഞാനം എവിടെനിന്നു വരുന്നു?

²¹ അതു സകലജീവികളുടെയും കണ്ണുകൾക്കു മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു;

²² ഞങ്ങളുടെ ചെവികൊണ്ടു അതിന്റെ കേൾവി കേട്ടിട്ടുണ്ടു

²³ ദൈവം അതിന്റെ വഴി അറിയുന്നു;

²⁴ അവൻ ഭൂമിയുടെ അറ്റങ്ങളോളവും നോക്കുന്നു;

²⁵ അവൻ കാറ്റിനെ തൂക്കിനോക്കുകയും

²⁶ അവൻ മഴെക്കു ഒരു നിയമവും

²⁷ അവൻ അതു കണ്ടു വർണ്ണിക്കയും

²⁸ കർത്താവിനോടുള്ള ഭക്തി തന്നേ ജ്ഞാനം;